Χθες, όλως τυχαίως, ο Τσιπράκος επισκέφθηκε εν όψει Ευρωεκλογών, μία (εντελώς τυχαία) φαρμακοβιομηχανία, ενός (εντελώς τυχαίου) φαρμακοβιομήχανου (Γιαννακόπουλος), με τον οποίο (εντελώς τυχαία) είχε διαφορές πριν καιρό για το γήπεδο του Παναθηναϊκού και αντιμετώπισε την κατακραυγή των απανταχού πρασίνων.
Έτσι λοιπόν, (εντελώς τυχαία) ο Τσιπράκος είδε ανοιχτή την πόρτα της (εντελώς κυριλέ) φαρμακοβιομηχανίας και είπε, να μπει να μιλήσει στους (εντελώς κυριλέ-με πάλλευκες ποδίτσες) εργαζόμενους, για να τους πει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο πλευρό των σκληρά εργαζομένων και λοιπές παπαριές.

Έβγαλα το εξής συμπέρασμα: Ο Τσιπράκος φοβάται τη μουτζούρα!

Αφελές το συμπέρασμα βέβαια, το ξέρω.

Ο Τσιπράκος δεν πάει στα ναυπηγεία/εργοστάσια κλπ, γιατί θα λερώσει το τίμπερλαντ παπουτσάκι με την κωλομουτζούρα.
Άσε που μετά θα πρέπει να σφίξει τα βρωμόχερα όλων αυτών εκεί πέρα, που πολύ πιθανόν να βρωμάνε κιόλας, αφού δε δουλεύουν σε κυριλέ χώρους με κλιματισμό και όλα τα κομφόρ.

Εντελώς τυχαία επίσης, η κάμερα έπιασε τον Τσιπράκο να μιλά με απολογητικό ύφος (μου θύμισε τον Αρτέμη Μάτσα στο ρόλο του ρουφιάνου, για κάποιο περίεργο κι εντελώς τυχαίο -φαντάζομαι- λόγο) στον Παύλο Γιαννακόπουλο, στον οποίο ανήκει η εν λόγω φαρμακοβιομηχανία.

Μέχρι πού θα φθάσει η κατάντια του Τσιπράκου, αυτό θέλω να δω.
Κι ως πότε το βουτυρόπαιδο θα υποτιμά τη νοημοσύνη μας.
Εντελώς τυχαία επίσης, κλείνω εδώ τις σκέψεις μου, γιατί πολύ φοβάμαι, πως θα πω πολύ χειρότερα πράγματα.

ΒΡΕ ΟΥΣΤ!!!!!!

Πρόεδρε, φέρε το Rijkaard!!!!
Σε πληζάρω δηλαδή!