Τετάρτη, Μαρτίου 07, 2007

Φωνές


Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

2 Comments:

Blogger €lisavet said...

Μελαγχολικό, νοσταλγικό το ποίημα, καταπληκτικός Καβάφης.

2:25 μ.μ.  
Blogger Dark_Maiden said...

Λατρεμένος..

3:03 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home