Αν με ρωτούσε κανείς πριν από κανένα μήνα, να του πω για τη γεύση που μου αφήνει το 2007, θα έλεγα "πικρή, πικρότατη".
Τι να πρωτοθυμηθώ;
Τα λεφτά που μου "έφαγαν" οι ανέντιμοι εργοδότες; Την οικονομική δυσκολία (και λίγα λες!) που μου προκάλεσαν;
Το κρύο σε ένα σπίτι γεμάτο υγρασία, με μία νοικοκυρά να μη δίνει μία για το γεγονός, ότι πονούσαν τα κόκαλά μου και οι τοίχοι ήταν υγροί;
Το απίστευτο άγχος και την καταβλητική κούραση της μετακόμισης, με όσα αυτή συνεπάγεται;
Τα προβλήματα υγείας, που τελικά έδειξαν, να εξελίσσονται μάλλον ομαλά (παρ' όλο που η αγωνία παραμένει);

Αν με ρωτούσατε λοιπόν το Νοέμβρη για το 2007, θα σας έλεγα: "Να ξεκουμπιστεί, να εξαφανιστεί, στα τσακίδια το κωλοέτος"!

Όμως γύρω στα τέλη Νοέμβρη, μου συνέβη κάτι ανέλπιστο!
Κάτι που έβαλε τη ζωή μου σε ένα άλλο μονοπάτι, με τριανταφυλλιές στ' αριστερά και τα δεξιά του, με αρώματα, με ήχους.
Το κυριότερο, με μια αγκαλία, ζεστή, διαθέσιμη όποτε την έχω ανάγκη.
Και είδα τη διάθεσή μου, να αλλάζει άρδην!
Να ξυπνώ το πρωί διαφορετικά, να κοιμάμαι το βράδυ. Ναι! Να κοιμάμαι το βράδυ!
Για όσους με ξέρουν, αυτό είναι μεγάλο κατόρθωμα.

Ίσως, το δώρο αυτό να ήταν μία πρόγευση του 2008.
Δε θέλω να χαίρομαι, γιατί φοβάμαι την απογοήτευση.
Μήπως διαψευσθούν οι ελπίδες μου.

Όμως, βαθειά μέσα μου, εύχομαι το 2008, να φέρει, όλα τα καλά που ξέχασε να μας φέρει το 2007 και κυρίως, να φέρει την αγάπη μέσα στις καρδιές όλων μας!


Καλή Χρονιά, με Υγεία κι Ευτυχία!

Χριστούγεννα στην Κοραή και στην Κοτζιά

Αυτά τα Χριστούγεννα, ας κάνουμε κάτι διαφορετικό, εναλλακτικό.
Ας μην ψωνίσουμε (μόνο) από τα μεγάλα μαγαζιά, (μόνο) πανάκριβα και πιθανώς άχρηστα δώρα, για όσους αγαπάμε.
Σας έχω δύο πολύ όμορφες προτάσεις κι εσείς επιλέξτε, ποια σας ταιριάζει.
Αν σας αρέσουν κι οι δύο, ακόμα καλύτερα!

Α) Από τις 19 Δεκεμβρίου και μέχρι τις 6 Ιανουαρίου (εκτός από 25,26/12 και 1/1), λειτουργεί περίπτερο της Fair Trade στην πλατεία Κοτζια. Μπορείτε να το επισκευθείτε από τις 10 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ (www.fairtrade.gr).
Αγοράζοντας κάτι από εκεί, θα βάλετε το δικό σας λιθαράκι στην προώθηση του δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου, που εξασφαλίζει δίκαιες τιμές για τους παραγωγούς, με γνώμονα το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος.
Θα έχετε, να επιλέξετε ανάμεσα σε δώρα από την Ταϋλάνδη ως το Περού, την Αιθιοποία ως το Βιετνάμ, σίγουρα πρωτότυπα και εύχρηστα.
Όπως λένε και οι άνθρωποι της Fair Trade:

"Αυτά τα Χριστούγεννα η χαρά ενός δώρου μπορεί να ταξιδέψει πολύ μακριά!"

Β) Την Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου, στον πεζόδρομο της οδού Κοραή, θα βρείτε βιβλία, κεριά, κοσμήματα, διακοσμητικά και άλλα, στο Παζάρι Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας.
Τα έσοδα του παζαριού θα διατεθούν στην αγορά φαρμάκων και την εκπαίδευση ατόμων στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργίας ιατρικού κέντρου στον Αυτόνομο Εξεγερμένο Δήμο Φρανσίσκο Βίγια στην Τσιάπας.

Όσοι θέλετε, μπορείτε, να δώσετε πράγματα δικά σας, που δεν τα χρειάζεστε, αλλά που βρίσκονται σε καλή κατάσταση στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13, απογεύματα) ή στον «Σπόρο» (Σπύρου Τρικούπη 21, πρωί και απόγευμα).
http://sporos.org/products
Όπως λένε και στην Καμπάνια «Ένα Σχολείο για την Τσιάπας», που διοργανώνει αυτό το παζάρι:
"Η αλληλεγγύη είναι η τρυφερότητα των λαών"!

Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν, πρωτοτυπήστε!
Ξαφνιάστε ευχάριστα αυτούς που αγαπάτε, αλλά κυρίως τον ίδιο σας τον εαυτό :)
Γιατί, αυτή η Γη, πρέπει επιτέλους να βρει την αλληλεγγύη που της αξίζει :)

Χαμόγελα παντού!

Χρόνια παρακολουθούσα τη δράση του κου Κώστα Γιαννόπουλου στα πλαίσια του συλλόγου "Το Χαμόγελο του Παιδιού", που δημιουργήθηκε μετά από έμπνευση του γιου του, Ανδρέα.
Ο Ανδρέας είχε μία σοβαρή ασθένεια, αλλά μέσα στον πόνο του οραματίστηκε τη δημιουργία ενός συλλόγου, που θα πρόσφερε μια ζεστή αγκαλιά και ένα μεγάλο ΧΑΜΟΓΕΛΟ, σε όσα παιδάκια είχαν ανάγκη.
Θυμάμαι ακόμα εκείνη την εκπομπή, με το αγοράκι να φοράει καπελάκι του baseball, γιατί είχε χάσει τα μαλλάκια του από τις χημιοθεραπείες.. Ήταν χλωμός, μα θυμάμαι έντονα τα γαλάζια μάτια του. Τόσο φωτεινά, τόσο χαρούμενα!
Δεν πρόδιδαν κανενός ίχνος πόνου ή ταλαιπωρίας ή μιζέριας.
Εξήγησε το όραμά του κι ευτυχώς βρέθηκαν πολλοί, να τον στηρίξουν, ώστε να γίνει πραγματικότητα.
Διαβάστε τα υπέροχα λόγια,που έγραψε στο ημερολόγιό του, για την ιδέα του:

Ο Ανδρέας δεν πρόλαβε, να δει και πολλά, γιατί "έφυγε".
Σαν αγγελούδι που είχε χάσει το δρόμο του και τυχαία κατέβηκε στη Γη.
Ή μήπως όχι;
Μήπως έπρεπε, να γεννηθεί αυτό το παιδί, για να μας ανοίξει λίγο τα μάτια;
Αυτό το αγοράκι όμως, είχε δύο υπέροχους γονείς.
Που προσπάθησαν, να ξεπεράσουν την απώλειά τους, βοηθώντας άλλα παιδάκια, που πονούσαν, διψούσαν, κρύωναν.
Όλα αυτά τα χρόνια, παρακολουθούσα τον κ. Κώστα Γιαννόπουλο, να αγωνίζεται για τη δημιουργία και στήριξη αυτού του συλλόγου.
Τον έβλεπα να μιλά στην τηλεόραση, με εκείνον τον ήπιο μα στιβαρό λόγο κι αναρωτιόμουν: "Είναι στ'αλήθεια αυτός που δείχνει; Είναι δυνατόν, να έχει χάσει το παιδί του και όμως, να έχει τις δυνάμεις, να παλεύει ακόμα για τα παιδιά άλλων γονέων, σαν να ήταν δικά του; Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν!"

Τον κ. Γιαννόπουλο τον συνάντησα στην Κομοτηνή, σε μία εκδήλωση για το trafficking στην Ελλάδα.
Μου λύθηκαν όλες οι απορίες!
Είναι ένας άνθρωπος ευγενέστατος, πράος.
Μάχεται καθημερινά για τον σκοπό της ζωής του, το "Χαμόγελο του Παιδιού" και μοιάζει, να είναι ακούραστος.

Αυτόν τον καιρό, το "Χαμόγελο του Παιδιού" διοργανώνει το Δεύτερο Ραδιομαραθώνιο, από τις 15 μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου, έτσι ώστε να συγκεντρωθουν χρήματα για τη δημιουργία νέων σπιτιών φιλοξενίας, για παιδάκια που έχουν την ανάγκη μας.
Όποιος έχει τη δυνατότητα, ας βοηθήσει.
Υπάρχουν κι εναλλακτικές λύσεις, όπως προσφορά εθελοντικής εργασίας ή υλικών/εξοπλισμού για τα σπίτια αυτά.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.hamogelo.gr και στο τηλέφωνο 1056.

Για να χαμογελά από κει ψηλά το αγγελούδι, ο Ανδρέας, και να χαίρεται βλέποντας τα άλλα παιδάκια, να κάνουν, όσα αυτός δεν πρόλαβε να ζήσει.

Αντί άλλων λόγων: