Βαθειά αγάπη, αληθινή

Πώς ξέρω, ότι υπάρχει αγάπη;
Για έναν άνθρωπο μηδενιστικό, κυνικό και απαισιόδοξο όπως εγώ, η αγάπη θα έπρεπε να είναι ουτοπία.
Κι όμως, προς έκπληξη -ακόμα και δική μου, ξέρω, πως η αγάπη υπάρχει, γιατί τη νιώθω.
Μία περίπτωση είναι τόσο χαρακτηριστική, τόσο άμεση και καταλυτική, που δε μου αφήνει περιθώρια, να αμφισβητήσω τη φύση αυτού που με πλημμυρίζει, κάθε φορά που στο μυαλό μου έρχεσαι εσύ!
Ακόμα και αν μου έχουν συμβεί τα αθλιότερα, όπως τώρα, σε αυτήν τη χρονική περίοδο, ακόμα και τώρα, η σκέψη σου και μόνο χαράζει ένα βέβαιο χαμόγελο στα χείλη μου.
Σ'αγαπώ!
Στο έχω πει; Ναι, στο έχω πει πολλές φορές, μα ποτέ δε θα είναι αρκετές.
Σε αγαπώ, από την πρώτη μέρα που σε αντίκρυσα!
Θα σε αγαπώ μέχρι την τελευταία μου πνοή!
Θα πάω για σένα, εκεί που κανείς δεν τολμά, εκεί που όλοι φοβούνται. Θα ανέβω τόσο ψηλά και θα πέσω τόσο χαμηλά, όσο χρειαστεί, για να είσαι εσύ καλά, για να είσαι ασφαλής και υγιής.
Δεν τάζω ποτέ τίποτα και σε κανέναν.
Γιατί ξέρω, ότι είμαι απλώς ένας άνθρωπος, ελαττωματικός όπως όλοι μας και οι υποσχέσεις είναι, ό,τι πιο φρούδο και αναληθές.
Μόνο με σένα κάνω αυτή την ιερή εξαίρεση.
Γιατί ξέρω, ότι μόνο για σένα, μπορώ να την τηρήσω.

Χαραγμένη για πάντα μέσα μου, η στιγμή που σε πρωτογνώρισα.
Κοιμισμένος, μια σταλίτσα ανθρωπάκι, με το μικροσκοπικό δαχτυλάκι στο γαλήνιο από τον ύπνο στόμα, με ροζουλιά μαγουλάκια, ελάχιστα μαλλάκια, μακάριος, παραδομένος στα υπέροχα όνειρα, με ένα χαμογελάκι χαραγμένο στα χείλη.
Εκεί έλιωσα.
Εκεί είπα "Θεέ μου, αυτό είναι! Την πάτησα για πάντα"!

Έχουν περάσει από τότε είκοσι χρόνια, μα, να ξέρεις, η στιγμή αυτή είναι πάντα για μένα, το καταφύγιό μου, στις δυσκολίες και στις φουρτουνιασμένες μέρες.
Η σκέψη σου και μόνο γαληνεύει τη θάλασσα μέσα μου.
Έγινες παληκάρι, έξυπνος όπως λίγοι, όμορφος όπως λίγοι, μα πάνω από όλα με καρδιά, με συναισθήματα, με συμπόνια, με καλοσύνη!
Ένας άνθρωπος, στον οποίο μπορεί κάποιος να επενδύσει, με σίγουρα "κέρδη", με εξασφαλισμένη την ευτυχία.

Νιώθω τόση περηφάνια για σένα, γι'αυτό που κατάφερες να φτιάξεις.
Σε σέβομαι βαθειά και σε εκτιμώ, πέρα από την αγάπη μου για σένα.
Σε κουβαλάω πάντα μέσα μου κι ας μας χωρίζουν τόσες θλιβερές εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Ό,τι βλέπω, ό,τι γεύομαι, ό,τι ζω, το ζω και για σένα.
Τύψεις θα νιώθω όσο ζω, γιατί σε άφησα μόνο και έφυγα.
Για το χρόνο που χάνω μακρυά σου. Για τα βράδια που δεν κάτσαμε μαζί, να πούμε τις γνωστές μας χαζομάρες, για τη μουσική που δεν ακούσαμε μαζί, για τις ταινίες που δε βάλαμε μαζί να δούμε.
Μα, ξέρω, είμαι σίγουρη, ότι καταλαβαίνεις... Τα "γιατί" δε χρειάστηκε ποτέ να σου τα πω. Τα ήξερες ήδη.
Σε αγαπώ.
Δε θα κουραστώ να σου το λέω.
Σε ευχαριστώ, για όλα...
Μα πάνω από όλα, γιατί με σένα, αξιώθηκα να νιώσω και να καταλάβω, τι θα πει βαθειά, αληθινή αγάπη.
---------------------------------


Στον αδερφό μου