Μ'αρέσει το σκοτάδι. Για όσα δεν αποκαλύπτει. Για τις μυρωδιές, τους ήχους που φιλοξενεί στους κόλπους του. Επειδή εξάπτει τη φαντασία μου, την αγριεύει, την προκαλεί.
Τρίτη, Μαΐου 01, 2007
Ayrton
Θα ζεις μέσα στις καρδιές μας.. Δεκατρία χρόνια μετά.. Πώς πέρασαν.. Δε σε ξέχασα.. Τα υπόλοιπα λόγια είναι απλώς περιττά...
@confused: Άστα να πάνε.. @ mormoks: Δε χωρά συζήτηση! Τι να μας πουν οι τωρινοί οδηγοί; @Satya: Απίθανο γκομενάκι; Τον αδικούμε :) Θεός!! @Αργυρένια: Κουκλίτσα μου, ελπίζω σύντομα! @ Loth: Πώς να ξεχάσει κανείς μια τέτοια μαγική προσωπικότητα;
7 Comments:
Ω ναι :(
Απλα ο καλυτερος!
Τι απίθανο γκομενάκι ήταν αυτό γαμώτο.....
το δεύτερο ποστ που διαβάζω γι αυτόν.
πότε θα σε δω?
EINAI ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΜΩΣ ΤΟ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ..
@confused: Άστα να πάνε..
@ mormoks: Δε χωρά συζήτηση! Τι να μας πουν οι τωρινοί οδηγοί;
@Satya: Απίθανο γκομενάκι; Τον αδικούμε :) Θεός!!
@Αργυρένια: Κουκλίτσα μου, ελπίζω σύντομα!
@ Loth: Πώς να ξεχάσει κανείς μια τέτοια μαγική προσωπικότητα;
Mετα απο την φυγή του Σούμι κιόλας (που καμία σχεση πάλι με τον αρχοντα) το έχω ρίξει μόνο στο moto gp.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home