Ποιήματα από το Γκουαντανάμο

Θέλησα, να μοιραστώ μαζί σας τους παρακάτω λιτούς στίχους. Τους έχει γράψει ο Αμπντούλ Ραχίμ, κρατούμενος στο κολαστήριο του Γκουαντανάμο (το λέω με την ισπανική προφορά, αρνούμαι την αμερικανική!). Ο Αμπντούλ Ραχίμ χάραξε αυτούς τους στίχους πάνω σε ένα κυπελάκι του καφέ με το νύχι του.

Just as the heart beats in the darkness of the body,
so I, despite this cage, continue to beat with life.
Those who have no courage or honor consider themselves free,
but they are slaves.
I am flying on the wings of thought, and so,
even in this cage, I know a greater freedom.

Ελεύθερη μετάφραση:

Όπως η καρδια χτυπά στο σκοτάδι του σώματος,
έτσι κι εγώ, παραβλέπω αυτό το κελί και συνεχίζω να "χτυπώ" γεμάτος ζωή
Αυτοί που δεν έχουν θάρρος ή τιμή, θεωρούν τους εαυτούς τους ελεύθερους,
μα είναι σκλάβοι.
Πετάω με τα φτερά της σκέψης, κι έτσι,
ακόμα και μέσα σε αυτό το κελί, γνωρίζω μια μεγαλύτερη ελευθερία.

Τι λόγια, Θεέ μου!
Δε σας προκαλούν μια ανατριχίλα;
Οι λέξεις αυτές με καίνε, τις νιώθω να κυλούν κάτω από το δέρμα μου, στις φλέβες μου.
Σε έναν τόπο βασανιστηρίων, η ανθρώπινη διανόηση, το ελεύθερο πνεύμα της δημιουργίας βρίσκει πάντα τρόπους, να θριαμβεύσει.
Αν αυτό δεν μπορεί, να ονομαστεί ΕΛΠΙΔΑ, τότε σε τι να προσμένουμε ως ανθρώπινο γένος;

* Το Πανεπιστήμιο της Iowa θα δημοσιεύσει τα ποιήματα αυτά με τον τίτλο "Poems From Guantanamo: The Detainees Speak".

Τα λόγια των ποιητών/κρατουμένων φυσικά λογοκρίθηκαν από τη νεόκοπη υπερδύναμη, ως ανατρεπτικά και τρομοκρατικά.
Στ' αλήθεια, η ελευθερία του πνεύματος πάντοτε τρόμαζε τους δυνατούς.
Και πάντοτε τους νικούσε!!!!