Παρασκευή, Αυγούστου 10, 2007

Εγκλωβισμένη


Σου έχει τύχει, να θες να φύγεις από κάπου και να μην μπορείς;
Έχεις νιώσει ποτέ, τι θα πει να είσαι εγκλωβισμένη κάπου, χωρίς να μπορείς, να αποδράσεις;
Να ζεις σε μια ιδιότυπη φυλακή, που έχεις βάλει κι εσύ το λιθαράκι σου, για να χτισθεί, μα να μη θυμάσαι προς τα πού είναι η μία και μοναδική έξοδος;
Χωρίς παράθυρα, το φως λιγοστό να μπαίνει από τις χαραμάδες.
Φωνάζεις, μα δε σε ακούει κανείς...
Κι αν κάποιος περαστικός τύχει να σε αφουγκραστεί, δεν μπορεί να σε βοηθήσει.
Εσύ μέσα, αυτός έξω.
Κι εσύ να πνίγεσαι...

4 Comments:

Blogger Loth said...

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ..
ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΦΥΛΑΚΗ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΧΩ ΧΤΙΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΟΥΝ..ΦΙΛΙΑ

1:20 μ.μ.  
Blogger Ατθάνα said...

Γειά!
ναι...μου έχει τύχει.
πρόσφατα κιόλας.
πολλά χέρια βούτηξαν να με τραβήξουν, και τελικά τα κατάφεραν...
αυτός όμως που κάνει το τολμηρό/τελικό άλμα για να βγει στην επιφάνεια είναι ο εαυτός μας.
γιαυτο ενίοτε πρεπει και να τον επικροτούμε!
καλησπέρα :)

4:56 μ.μ.  
Blogger το φτυαράτσι said...

Moυ έχει τύχει να εγκλωβιστώ μέσα στο σπίτι επειδή έξω είχαν κλείσει οι δρόμοι από τα χιόνια!Ήταν φριχτό!Δεν μπορώ να μου στερούν την ελευθερία μου!Την κουλησπέρα μου!

3:08 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Γνωστό το συναίσθημα αυτό.
Δυστυχώς ή ευτυχώς την πόρτα (ή το παράθυρο) τη βρίσκεις μόνο εσύ τελικά ;)

Φιλιά καλή μου :))

5:39 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home